ANTEK jest kotem godnym podziwu, przykładem na to, że każdego dzikuska można oswoić ;) Antoś trafił do nas w wakacje 2022 roku jako ok 4-miesięczny kotek i do tego czasu jeszcze nie znalazł domu :( Większość ludzi adoptuje oswojone koty, ponieważ jest z nimi o wiele łatwiej i to jest oczywiście zrozumiałe, ale w takim razie co z dzikuskami? Nie za często znajdują dom, więc zostają rezydentami na kociarni. Niektórzy wolontariusze poświęcają swój czas na spędzenie chwili z kotami bądź ich oswojenie i właśnie w takiej sytuacji znalazł się nasz Antek. Po dłuższym czasie udało nam się go oswoić do tego stopnia, że ociera się o człowieka, a nawet czasami da się pogłaskać! Jest to naprawdę duży progres i pomimo wszelkich problemów związanych z jego socjalizacją, z małej przestraszonej kuleczki zmienił się w cudownego mruczka :) Pomimo tej zmiany bardziej woli być w centrum naszej uwagi niż mieć do czynienia z bliższym kontaktem. Uwielbia kocie smaczki, a w siódmym niebie jest wtedy, kiedy wszystkie ma wyłącznie dla siebie. W tej chwili ma około roku, no i jak na młodzieniaszka przystało, lubi się bawić wędką czy ganiać za miotłą. Jest spokojny i nie przeszkadza mu towarzystwo innych kotów (nie wchodzi w konflikty ;)), ale niestety ma jedną wadę. Przy zabiegu kastracji nasza Pani weterynarz odkryła u niego wielotorbielowatość nerek, zazwyczaj dopada to koty w podeszłym wieku, więc zapewne ma to genetycznie. Mimo tego nie przeszkadza mu to w normalnym funkcjonowaniu czy załatwianiu swoich kocich potrzeb. Szukamy dla niego domu niewychodzącego oraz spokojnego opiekuna, który wolałby raczej towarzyskiego kompana niż pluszaczka do miziania. Ale kto wie? Może w nowym domu uda się go przekonać do tulasków? Jedno jest pewne, że nigdy w niego nie zwątpimy <3 Zdjęcie: Anna Kleszcz Opis: Zuzia Cedro UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji kota w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.