ANTYGONA. W tym przypadku, jeśli będziemy rozmawiać o adopcji, to jedynie wirtualnej. Antygona jest wizualnie piękna i charakterologiczna - nazwijmy to po imieniu... okropna :P Wszystko jedno czy trzeba było ją zaszczepić, odrobaczyć czy wykonać inną weterynaryjną czynność, zawsze się człowiek spocił. Albo z wysiłku, albo z nerwów. Szukając w tym trudnym przypadku jakichkolwiek plusów, to jedyne co mi przychodzi do głowy, to to, że taniej utrzymać Antygonę niż zbudować saunę :P Antygona przyszła do nas z kociątkiem, z miejsca, do którego powrót nie był bezpieczny. Więc została... Na kociarni czuje się dobrze, wygląda zdrowo. Towarzystwo innych kotów zupełnie jej nie przeszkadza, a kiedy nic od niej nie chcemy, to ma do nas stosunek neutralny z delikatnymi oznakami sympatii. Mruga, siedzi niedaleko kiedy się krzątamy i tym podobne, dynamika naszych wzajemnych kontaktów jest bardzo delikatna :D Jeśli są miejsca gdzie cuda się zdarzają, to jednym z nich jest schronisko, natomiast trudno powiedzieć czy limit już się nie wyczerpał. Czy Antygona dorobi się kiedyś opisu typu mysio-pysio - zobaczymy :D Antygona nie ma jeszcze opiekuna wirtualnego. Jak nim zostać? Przeczytaj na stronie: http://schronisko-torun.oinfo.pl/index,page,adopcje_wirtualne.html Zdjęcie: Anna Kleszcz Opis: Hortensja UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji kota w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.